Mevrouw Brands woont samen met haar echtgenoot in Oss. Mevrouw is 74 jaar oud en heeft samen met haar man drie kinderen. Hun oudste twee kinderen zijn na hun studie in het westen blijven wonen en de jongste is naar het buitenland geëmigreerd. Dit vinden ze erg jammer, maar sinds het pensioen van haar man gaan ze samen veel en vaak fietsen. Ze genieten hier beiden enorm van en maken hele dagtochten. Vaak stoppen ze ergens om te lunchen of een stukje appelgebak te eten. Ze gaan graag bij hun kinderen op bezoek, maar vanwege de afstand is dit niet wekelijks mogelijk. Ook gaan ze graag met hun caravan op vakantie naar Frankrijk en Duitsland, waar ze vervolgens de hele streek rondfietsen.
Kennismaking en inventarisatie
Sinds enkele maanden heeft mevrouw veel last van haar knieën. De dokter heeft artrose bij haar vastgesteld. Hoewel ze nog onder behandeling is bij de arts, mist ze het fietsen enorm. Ze heeft daarom contact opgenomen met de WMO voor advies en is doorverwezen naar een ergotherapeut.
Mevrouw belt Beter Thuis fysiotherapie en ergotherapie en krijgt Shirley aan de telefoon. Samen bespreken ze de hulpvraag om te bepalen welke ergotherapeut het beste ingepland kan worden bij mevrouw. Ook neemt Shirley de persoonsgegevens van mevrouw door, zodat de afspraak bij de zorgverzekering gedeclareerd kan worden. Er wordt een afspraak gemaakt bij mevrouw aan huis.
Woningobservatie en oplossingsgericht denken
Ergotherapeut Daisy komt na een week bij mevrouw thuis langs en ze drinken samen een kopje thee terwijl ze elkaar leren kennen. Daisy legt uit wat ergotherapie is en wat het voor mevrouw kan betekenen. Mevrouw legt uit hoe belangrijk het fietsen voor haar is en wil graag weten hoe ze dit weer kan doen. Daisy legt uit dat er verschillende oplossingsmogelijkheden zijn, maar dat het goed is om eerst alles in kaart te brengen. Zo wil Daisy graag weten hoe het wassen, douchen en aankleden verlopen, hoe het in- en uitstappen uit bed gaat, en hoe het traplopen op dit moment gaat. Ook vraagt ze naar het doen van het huishouden en koken, aangezien dit activiteiten zijn waarbij mevrouw ook een beroep moet doen op de functie van haar knie.
Dit zet mevrouw aan het denken. Het traplopen is wel pijnlijker, zeker naar beneden toe, en het koken neemt haar echtgenoot nu vaker over. Samen met mevrouw wordt er een plan opgesteld en worden doelen besproken:
- Mevrouw fietst weer zelfstandig met zo min mogelijk pijnklachten.
- Mevrouw loopt trap met zo min mogelijk pijnklachten.
- Mevrouw kookt zelfstandig.
Er wordt een nieuwe afspraak gepland voor een woningobservatie om het traplopen en koken in kaart te brengen, en er zal een observatie van het fietsen plaatsvinden.
Tijdens de volgende afspraak wordt gestart met de woningobservatie. Allereerst wordt het traplopen bekeken. De trap heeft smalle treden en een trapleuning aan de buitenzijde. Tijdens het traplopen staat mevrouw veel op haar tenen, omdat de treden smal zijn. Ze houdt met de ene hand de trapleuning vast en steunt met haar andere hand op de traptrede. Samen met meneer en mevrouw wordt er gebrainstormd over mogelijke oplossingen. Het advies komt neer op het plaatsen van een trapleuning aan de binnenzijde, zodat mevrouw steun kan nemen met beide armen en haar knie iets kan ontlasten. Meneer en mevrouw gaan dit zelf oplossen. Daarnaast wordt geadviseerd om beide voeten goed neer te zetten op het breedste gedeelte van de traptrede, zodat mevrouw de meeste ondersteuning ervaart. Andere mogelijke oplossingen worden voorlopig in de archiefkast gezet, voor het geval ze later nodig zijn. Zo zijn meneer en mevrouw in ieder geval op de hoogte van de beschikbare opties.
De volgende halte is de observatie van de keuken van mevrouw Brands. Mevrouw geeft aan dat vooral het langdurig staan tijdens het klaarmaken van het eten en het koken problemen veroorzaakt. Ze heeft zelf als oplossing bedacht om te gaan zitten aan de keukentafel tijdens het schillen van de aardappelen en het doppen van de boontjes. Gelukkig helpt dit al iets, maar wanneer het eten op het vuur staat en ze in de pannen kijkt en roert, komen de klachten toch weer terug. Opnieuw worden enkele oplossingsmogelijkheden besproken. Uiteindelijk wordt besloten om te gaan oefenen met een strijkkruk, een oplossing die voor mevrouw nieuw is. Daisy zal de volgende keer een strijkkruk van de praktijk meenemen zodat mevrouw deze kan uitproberen.
Proactief handelen: uitproberen van oplossingen
De laatste halte voor deze afspraak is het fietsen, de eerste en belangrijkste hulpvraag van mevrouw. Mevrouw heeft een mooie en relatief nieuwe elektrische fiets. Ze fietst een rondje zodat Daisy kan observeren hoe het op- en afstappen, wegrijden, stoppen en het fietsen zelf verlopen. Het valt meteen op dat mevrouw eerst vaart moet maken voordat ze op het zadel kan plaatsnemen, en ze kan niet met haar voeten bij de grond als ze stilstaat. Bij het stoppen remt ze rustig af en moet dan als het ware van het zadel afspringen, wat een klap op haar pijnlijke knie veroorzaakt. Wat gebeurt er als we het zadel lager zetten? Meneer haalt zijn gereedschap en samen zorgen ze ervoor dat het zadel lager komt te staan. Mevrouw maakt nog een rondje. Het op- en afstappen gaat al iets gemakkelijker, maar na het rondje fietsen geeft mevrouw aan dat ze toch erg last heeft van het rondtrappen tijdens het fietsen. Haar knie moet nu te ver buigen. Opnieuw worden verschillende oplossingsmogelijkheden besproken. Mevrouw wordt uitgenodigd om een keer naar de praktijk van Beter Thuis te komen om daar verschillende opties uit te proberen.
Evaluatie en toekomstplannen
Uit ervaring weet Daisy dat een fiets met lage instap de oplossing zal zijn voor mevrouw. Daarom wordt de Balance fiets tevoorschijn gehaald om uit te proberen tijdens de derde afspraak op de praktijk. De Balance fiets heeft een lage instap en de trappers staan ook verder naar voren, waardoor mevrouw met haar voeten bij de grond kan en haar knie niet te ver hoeft te buigen. In het begin is het een beetje onwennig, maar mevrouw heeft al snel het fietsen onder de knie. Daisy pakt snel een andere fiets en samen fietsen ze een rondje door de Ruwaard, gelukkig is het mooi weer. Bij terugkomst is mevrouw zo enthousiast dat haar man ervan overdonderd is. Dit is een zeer positieve uitkomst. Aangezien mevrouw toch al op de praktijk is, kan ze gelijk de strijkkruk meenemen om deze vanavond nog uit te proberen.
Wachten op de WMO: De Volgende Stap in Mobiliteit
Tijdens de vierde afspraak vindt de evaluatie plaats. Mevrouw heeft de strijkkruk nu enkele dagen kunnen gebruiken. In het begin was het wat onwennig, maar uiteindelijk ervaart ze wel minder pijnklachten aan haar knie in de avond. Ze besluiten er zelf een aan te schaffen en Daisy neemt die van de praktijk weer mee. Daarnaast heeft meneer in de afgelopen periode ook de trapleuning aan de binnenzijde geplaatst. Dit heeft mevrouw zo geholpen dat ze nu ook weer vaker per dag de trap op- en af kan gaan. Wat betreft de Balance fiets is er geen standaard voor de hand liggende oplossing die adequaat is voor mevrouw om te fietsen. Daarom wordt besloten een aanvraag te doen voor vergoeding van de Balance fiets via de WMO. Daisy stelt een verslag op waarin wordt opgenomen wat er al gedaan is en aan welke eisen een passende vervoersvoorziening voor mevrouw moet voldoen. Dit wordt direct per beveiligde mail verstuurd. Nu is het afwachten.